|
30 دی 1391برچسب:, :: 21:14 :: نويسنده : mehdi lovepuk
 بی تو خزانمپس از یک نفس عمیق با اندیشه هایم به دنیای تنهایی ام سفری خواهم کرد آنجا که به هیچ کس در نیافته است این امنیت ها چگونه بوجود آمده اند. امشب تمامی حکایت ها سفرها در من نقش بسته اند و هر یکی پس از دیگری مرا به سوی خویش می کشانند و من غریبانه با تمام تمناهای ماندن هر یک به یک آنها را در آغوش سبزم می نشانم تمام وجود خستگی های من بوی رفتن میدهد بوی بیقراری همه دیار برای من تنها بیابان عطش است. عطش عشق من خاموش نگردد هرگز . حالا همه دوبیتی ها اینجا نشسته اند و من حس میکنم تنهاترینم هیچ طلوعی کنار من نمی ماند خانزاده از کوچه درویشی ما نمی گذرد هیچ نجوایی نیست که با شبهای سکوت من عاشقانه بماند و من در اندوهم پی سکوت سکوت آن روزها همراه من بود و من محکوم به همنشینی با او بودم نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||||||||||||||||
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
